Το ελικόπτερο πάνω από το Μαξίμου δεν θα τους χωρέσει όλους.

Έγινε λοιπόν και η ψηφοφορία στη Βουλή με τους ακροαριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ να συμμαχούν με τους ακροδεξιούς της Χρυσής Αυγής και τους ψεκασμένους φίλους τους και να περνάνε την πρόταση για δημοψήφισμα. Και τώρα τι είναι το ερώτημα που όλοι σκέφτονται; Που θα πάει η κυβέρνηση και πώς μέχρι την Κυριακή; Κι αν ψηφίστηκε το δημοψήφισμα θα φτάσουμε μέχρι την ημέρα εκείνη της… ντροπής για της Δημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ;

Υπάρχoυν κάποιοι που πιστεύουν ότι δεν μπορεί να γίνει το δημοψήφισμα για διαδικαστικούς λόγους. Π.χ. δεν μπορεί να προετοιμαστεί ο μηχανισμός, να τυπωθούν και να αποσταλούν παντού τα ψηφοδέλτια από τα ΕΛΤΑ, να αποσταλούν σε όλη την Ελλάδα οι κάλπες, τι θα γίνει με τους εκλογικούς αντιπροσώπους κ.λπ. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα κληθεί να λύσει η κυβέρνηση, όμως, είναι ίσως το λιγότερο.

Το σενάριο των κλειστών τραπεζών

τις επόμενες ημέρες σε συνδυασμό με τον περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων είναι δραματικό για μια χώρα υποτίθεται σύγχρονη και ευρωπαϊκή. Ούτε βεβαίως οι εικόνες με τις ουρές στα ΑΤΜ, τα σούπερ μάρκετ και τα πρατήρια περιποιεί τιμή για την Ελλάδα. Βεβαίως για την Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι όλα πιθανά και απόλυτα φυσιολογικά. Για την Ελλάδα των Λαφαζάνηδων και των Λεουτσάκων μια εικόνα Αργεντινής είναι κάτι που το ονειρεύονταν από τα χρόνια της νιότης στο ΚΚΕ. Άλλωστε, οι κλειστές τράπεζες είναι το καλύτερο σενάριο για τους… απηνείς διώκτες του καπιταλισμού.

Μια εβδομάδα που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Από αύριο η πατρίδα δεν θα είναι ίδια. Δεν θα είναι αυτό που ξέρουμε από τώρα και στο εξής διότι απλά έρχονται δραματικές εξελίξεις, άγνωστες σε όλους μας καθώς ακόμη και το μοντέλο Κύπρου είναι πολύ ελάχιστον σ’ αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα.

Κοιτάζοντας πίσω και όλες τις κινήσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό δύο είναι τα σενάρια που μπορούμε να φανταστούμε ότι είχαν στο μυαλό τους για να ανακοινώσουν το δημοψήφισμα. Το πρώτο είναι ότι μπορεί να είναι στημένη υπόθεση κλιμάκωσης της κρίσης ώστε με την ψήφο του ελληνικού λαού να μην περάσει το μνημόνιο των δανειστών αλλά να περάσει το μνημόνιο των 8 δις ευρώ του ΣΥΡΙΖΑ με την υπογραφή φαρδιά – πλατιά του Τσίπρα. Διότι την επόμενη του δημοψηφίσματος ο κόσμος ένα πρέπει να ξέρει: Ότι ψηφίζοντας «όχι» στην πρόταση των δανειστών (που βεβαίως έχει αποσυρθεί πλέον) ψηφίζουν το «ναι» στο αριστερό μνημόνιο. Πρόκειται για τη μέγιστη απάτη, μια ακόμη στην αλυσίδα από τις 25 Ιανουαρίου και μετά. Βεβαίως, το πώς μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βαθιά τραυματισμένη θα μπορεί να υλοποιήσει αυτό το σκληρό πρόγραμμα, αυτό είναι ένα θέμα. Πολύ δύσκολα ο Τσίπρας θα ξανακοροϊδέψει τον ελληνικό λαό ο οποίος έχει καταλάβει τι παίζεται και τι τον περιμένει.

Το σενάριο της «στημένης» υπόθεσης για να περάσει ευκολότερα το μνημόνιο Τσίπρα είναι τραβηγμένη αλλά μην το αποκλείσουμε.

Το πιο πιθανό είναι να είχε ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή σχέδιο εξόδου από το ευρώ. Να είχε περάσει η γραμμή των σκληρών, εξ ου και η διατήρηση στη θέση που είναι του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος αποδεικνύεται πως είναι ο μοιραίος άνθρωπος της υπόθεσης. Αυτός έπεισε τον Τσίπρα να πάει στην σύγκρουση και τη ρήξη, βεβαίως άλλο που δεν ήθελε και ο πρωθυπουργός. Όσοι τον ξέρουν από μικρό μιλούν για έναν ακραιφνή αντιευρωπαϊστή ο οποίος δεν θα μπορούσε να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη.

Το σχέδιο εξόδου από το ευρώ είναι σεβαστό, ακόμη και αν πρόκειται για εγκληματικό λάθος κατά τη γνώμη μας. Όμως, τουλάχιστον αυτοί που το προωθούν ξεκάθαρα, όπως το ΚΚΕ, είναι άξιοι σεβασμού. Οι ύπουλοι εκπρόσωποι του λόμπι της δραχμής που εξυπηρετούν μεγάλα συμφέροντα που έχουν ποντάρει στην κατάρρευση, είναι το όνειδος της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό δεν είναι εμφυλιοπολεμικό, θα πρέπει κάποτε να απολογηθεί για τη μοιραία στάση του. Αν η χώρα πάθει ανεπανόρθωτη ζημιά τότε το ελικόπτερο πάνω από το Μαξίμου δεν θα τους χωρέσει όλους.

Ο Τσίπρας και η παρέα των αντιευρωπαϊστών που ποτέ δεν τόλμησαν να το ξεφουρνίσουν, αλλά το δούλευαν παρασκηνιακά έχουν φέρει τη χώρα στην κατάσταση πριν από τη μεγάλη θύελλα. Με δεδομένο ότι ο ελληνικός λαός σε μεγάλο ποσοστό ήταν υπέρ του ευρώ, ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να αποδομήσει αυτόν τον φιλοευρωπαϊσμό. Εν μέρει το κατάφερε, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό που να γλιτώσει το «μαστίγωμα» στο Σύνταγμα. Ο ελληνικός λαός έχει και κρίση και θύμηση όταν έρχονται τα δύσκολα.

Σε κάθε περίπτωση, είτε με την επιβολή ενός σκληρού μνημονίου είτε με την διαδικασία εξόδου από το ευρώ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να σταθεί ακόμη για πολύ καιρό. Η κατάρρευση έρχεται πολύ πιο σύντομα απ’ ότι και οι ίδιοι πιστεύουν. Και τότε θα πρέπει να κινητοποιηθούν οι ομάδες σωτηρίας της πατρίδας, όσες πιστεύουν ότι η θέση μας είναι στην Ευρώπη, ακόμη κι αν πρέπει να γίνουν θυσίες.

Ο Τσίπρας και η παρέα του βρίσκονται σε πολύ μεγάλο προβληματισμό και τους κατανοούμε πλήρως. Είναι μεταξύ πλήρους αποδοκιμασίας από τον ελληνικό λαό και επιβεβαίωσης της «αριστερής παρένθεσης» και πρόσκλησης για το… Γουδή. Ό,τι θέλουν ας πάρουν, έτσι κι αλλιώς η τύχη τους είναι προδιαγεγραμμένη.